biblioteka laudatosi jp2 biblioteka laudatosi benedykt xvi biblioteka laudatosi kkwpolscesqr

biblioteka laudatosi dol dzielo stworzenia biblioteka laudatosi dol ochrona srodowiska biblioteka laudatosi dol ekologia integralna biblioteka laudatosi dol encyklika laudatosi

Gdy śledzimy apele papieża Franciszka o zmianę myślenia przywódców światowych i postrzegania wojny i przemocy jako metody na problemy świata, warto przypomnieć słowa Jana Pawła II z Asyżu. „Ludzkość musi wybrać między miłością a nienawiścią” – pisał do światowych przywódców i proponował im przestrzeganie nowego dekalogu na rzecz pokoju. Te słowa nie tracą na aktualności. Jan Paweł II 24 stycznia 2002 r. wołał w Asyżu: „Nigdy więcej nienawiści! Nigdy więcej wojny! Nigdy więcej terroryzmu! Niech każda religia w imię Boga obdarzy ziemię sprawiedliwością i pokojem, przebaczeniem, życiem i miłością”.

 

Wtedy go nie posłuchano i zaczęła się wojna w Iraku, której efekty (jak dziś już nikt nie ukrywa) są straszliwe.

Pisał do wielkich tego świata: „Życzę, aby duch i zaangażowanie z Asyżu prowadziły wszystkich ludzi dobrej woli do szukania prawdy, sprawiedliwości, wolności, miłości, aby każda osoba ludzka mogła cieszyć się niezbywalnymi prawami, a każdy naród pokojem. Ze swej strony Kościół katolicki, który pokłada ufność w «Bogu miłości i pokoju» (2 Kor 13,11), będzie kontynuował starania o to, ażeby lojalny dialog, wzajemne przebaczenie i zgoda naznaczyły drogę ludzkości w trzecim tysiącleciu”.

I proponował, aby szczere pragnienie działania na rzecz zgody, wspólnego dążenia do prawdziwego postępu i pokoju w całej rodzinie ludzkiej, znalazły doniosły i konkretny wyraz w dekalogu ogłoszonym na zakończenie tego wyjątkowego dnia. Oto jego treść:

1. Zobowiązujemy się głosić nasze stanowcze przekonanie, że przemoc i terroryzm sprzeciwiają się prawdziwemu duchowi religijnemu i potępiając wszelkie stosowanie przemocy oraz wojny w imię Boga lub religii, zobowiązujemy się uczynić wszystko, co możliwe, ażeby wykorzenić przyczyny terroryzmu.

2. Zobowiązujemy się wychowywać ludzi we wzajemnym szacunku, aby mogło dojść do pokojowego i solidarnego współistnienia między członkami różnych narodowości, kultur i religii.

3. Zobowiązujemy się do popierania kultury dialogu, aby rozwijało się zrozumienie i wzajemne zaufanie między jednostkami i między narodami, gdyż one stanowią warunki prawdziwego pokoju.

4. Zobowiązujemy się bronić praw każdej osoby ludzkiej do godnego życia zgodnie z jej tożsamością kulturową i do założenia w sposób wolny własnej rodziny.

5. Zobowiązujemy się do szczerego i cierpliwego dialogu, nie zważając na to, co nas dzieli jako mur nie do pokonania, lecz przeciwnie, uznając, że spotkanie z odmiennością innych ludzi może stać się okazją do większego wzajemnego zrozumienia.

6. Zobowiązujemy się do wzajemnego przebaczenia błędów i uprzedzeń przeszłości oraz teraźniejszości oraz do wzajemnego wspierania się we wspólnym wysiłku, celem przezwyciężenia egoizmu, nadużyć, nienawiści i przemocy i uczenia się w przeszłości, że pokój bez sprawiedliwości nie jest prawdziwym pokojem.

7. Zobowiązujemy się stać po stronie tych, którzy cierpią nędzę i odrzucenie stając się głosem tych, którzy głosu nie mają, działając konkretnie, celem przezwyciężenia tego rodzaju sytuacji, w przekonaniu, że nikt nie może być szczęśliwy sam.

8. Zobowiązujemy się utożsamić się z krzykiem tych, którzy nie załamują się wobec przemocy i zła, i pragniemy ze wszystkich naszych sił nieść ludzkości naszych czasów rzeczywistą nadzieję sprawiedliwości i pokoju.

9. Zobowiązujemy się do popierania każdej inicjatywy służącej przyjaźni między narodami, w przekonaniu, że jeżeli brakuje solidnego zrozumienia między narodami to postęp naukowo-techniczny wystawia świat na rosnące zagrożenie zniszczenia i śmierci.

10. Zobowiązujemy się prosić odpowiedzialnych za narody, aby czynili wszelkie możliwe wysiłki na płaszczyźnie krajowej i międzynarodowej by był budowany i umacniany świat solidarności i pokoju oparty na sprawiedliwości.

Asyż, 24 stycznia 2002 roku