• RiabininCzas przemian i nawrócenia ekologicznego trwa nieustannie. Matka Ziemia i myślenie ekologiczne.
  • cop karuzela
  • cytat
  • encyklika karuzela
  • Boska ziemia
  • encyklika
  • Czas przemian i nawrócenia ekologicznego trwa nieustannie. Matka Ziemia i myślenie ekologiczne.
  • Przemówienie papieża Franciszka do uczestników spotkania „WIARA I NAUKA: W KIERUNKU COP26”
  • Ekologia encykliki Fratelli tutti
  • Zielone Słowa BOSKIEJ ZIEMI.To przewodnik porządkujący wzajemne relacje Kościoła katolickiego z tematyką ochrony przyrody, środowiska, klimatu i ekologii.
  • Ekologia to ważna część nauczania Kościoła – wywiad KAI z o. Stanisławem Jaromi

biblioteka laudatosi jp2 biblioteka laudatosi benedykt xvi biblioteka laudatosi kkwpolscesqr

biblioteka laudatosi dol dzielo stworzenia biblioteka laudatosi dol ochrona srodowiska biblioteka laudatosi dol ekologia integralna biblioteka laudatosi dol encyklika laudatosi

Światowy dzień modlitwy o ochronę stworzenia organizowany jest od 1989 w dniu 1 września z inicjatywy Ekumenicznego Patriarchy Demetriosa, następnie wspierany przez obecnego patriarchę, rozszerzony na kościoły zaangażowane w Światową Radę Kościołów, aż w końcu podjęty przez Kościół katolicki w 2015. Z tej okazji ukazało się kilka cennych tekstów o ekologii chrześcijańskiej. U nas prezentujemy zarówno refleksję papieską i patriarchy. Mamy zatem kolejny cenne eko-orędzie Papieża Franciszka oraz ważny głos Patriarchy Bartłomieja i ciekawą refleksją temat wzajemnych relacji pomiędzy ekologią a Eucharystią.

Papież Franciszek w specjalnym orędziu zaczyna od stwierdzeń: „Widział Bóg, że były dobre” (Rdz 1, 25). Na początku Biblii spojrzenie Boga łagodnie spoczywa na stworzeniu. Od zamieszkałej ziemi, po wody karmiące życie, od drzew wydających owoce, po zwierzęta zamieszkujące wspólny dom, wszystko jest drogie w oczach Boga, dającego człowiekowi stworzenie jako cenny dar, którego trzeba strzec. Niestety, ludzka odpowiedź na dar została naznaczona grzechem, zamknięciem się w swojej autonomii, chciwością posiadania i eksploatacji. Egoizmy i interesy uczyniły ze stworzenia, będącego miejscem spotkania i dzielenia się, teatr rywalizacji i konfliktów. W ten sposób zagrożone jest samo środowisko. Rzecz dobra w oczach Boga, stała się w rękach człowieka czymś, co można wyzyskiwać.”
Jego pełny tekst jest już na naszym portalu.

Również papieska intencja modlitewna na wrzesień 2019 jest ekologiczna. W specjalnym przesłaniu wideo opublikowanym przez Watykan Franciszek podkreśla znaczenie troski o rzeki, morza i oceany. Zwracając się do wszystkich katolików, prosi aby poczuli się odpowiedzialni za wielkie zbiorniki wodne. Ich śmierć byłaby bowiem końcem życia na ziemi. Woda jest wielkim skarbem, którego nie wolno tracić i zanieczyszczać a troska o nią jest wyrazem miłości do Stwórcy. Chce, aby cały wrzesień towarzyszyła nam intencja modlitewna za owo wyjątkowe źródło życia dla znacznej części planety a bezmiar wód pomagał kontemplować miłość Boga do ludzi i wszystkich istot żyjących.
Mówił: "Oceany zawierają nie tylko większość wody na naszej planecie, a także większość różnorodnych istot żywych, z których wiele jest z różnych powodów zagrożonych. Stworzenie jest projektem miłości Boga wobec ludzkości. Nasza solidarność ze «wspólnym domem» zrodziła się z naszej wiary. Módlmy się w tym miesiącu za polityków, naukowców, ekonomistów, aby współpracowali na rzecz ochrony mórz i oceanów". Zmiany klimatyczne i aktualna polityka wobec środowiska naturalnego świadczą o tym, że "świat stanowi jedną całość, gdyż nasze problemy mają charakter globalny i są wspólne dla wszystkich". Dlatego, aby chronić się przed zagrożeniami, konieczna jest wspólna droga i wspólne działania.

W Kościele prawosławnym 1 września obchodzony jako Dzień Stworzenia, jest jednocześnie początkiem roku kościelnego. Z tej okazji specjalne orędzie ogłosił Patriarcha Ekumeniczny Bartłomiej. "Jest rzeczą nie do pomyślenia, aby ludzkość świadoma wielkości tej problematyki zachowywała się w dalszym ciągu tak, jakby nic o tym nie wiedziała", stwierdził arcybiskup Konstantynopola i honorowy zwierzchnik światowego prawosławia oraz ostro skrytykował panujący model rozwoju gospodarczego "z fetyszyzmem dyktatorów wzrostu gospodarczego i maksymalizowania zysków". Zawarta jest w nim też ciekawa refleksja na temat wzajemnych relacji pomiędzy ekologią a Eucharystią.

"Samo w sobie, najgłębsze życie Kościoła jest "doświadczaną ekologią", czyli stosowanymi w wymiarze praktycznym troską i szacunkiem o całe stworzenie oraz środowisko naturalne. Zasadniczym zainteresowaniem Kościoła jest rozszerzenie Najświętszej Eucharystii we wszystkich wymiarach jej relacji ze światem. Życie liturgiczne Kościoła, jego ascetyczny etos, posługa duszpasterska oraz doświadczenie Krzyża i Zmartwychwstania przez wiernych, niezaspokojone pragnienie wieczności - wszystko to stanowi komunię osób, która w warunkach naszej rzeczywistości nie może być sprowadzona do wymiaru przedmiotowego i utylitarnego wykorzystywania indywidualnych pragnień. Wręcz przeciwnie - świat stworzony i środowisko naturalne pozostają dziełem rąk osobowego Boga, który wzywa nas do jego poszanowania i ochrony. Czyni nas w ten sposób Bożymi współpracownikami, szafarzami, strażnikami i kapłanami stworzenia, z którym pozostajemy w eucharystycznym związku.
Troska o środowisko naturalne to nie dodatkowa, fakultatywna działalność, ale istotny wymiar życia kościelnego. Nie ma charakteru świeckiego, lecz właśnie - czysto kościelny. Jest to posługa liturgiczna. Wszystkie tego rodzaju inicjatywy Kościoła są swoistą "eklezjologią stosowaną". W tym sensie, ekologia w wymiarze teologicznym nie odnosi się jedynie do rozwoju świadomości ekologicznej lub doraźnej reakcji na problemy środowiska naturalnego, opartych na zasadach chrześcijańskiej antropologii i kosmologii. Przeciwnie - obejmuje ona odnowę całego stworzenia w Chrystusie, tak jak jest to urzeczywistniane i doświadczane w Najświętszej Eucharystii, która jest obrazem i zapowiedzią eschatologicznej pełni Boskiej Ekonomii, w doksologicznej całości i świetlistym blasku królestwa niebieskiego" (tekst za: panorthodoxcemes.blogspot.com, tłum. Łukasz Kobeszko)

Patriarcha zaapelował do Kościoła prawosławnego, aby bardziej aktywnie działał na rzecz praktycznego stosowania ekologicznych i społecznych konsekwencji wiary. Archidiecezje i metropolie, parafie i klasztory powinny prowadzić inicjatywy ekologiczne na rzecz ochrony środowiska i różnorodne programy dotyczące zachowań przyjaznych wobec środowiska. W sposób szczególny należy się zatroszczyć o chrześcijańskie wskazania dla młodzieży, "przygotowując ją do rozwijania etosu ekologicznego i solidarnych zachowań". Wychowanie ekologiczne musi też być bardziej uwzględniane w programach nauczania na wydziałach teologicznych, gdyż "wielkie problemy ludzkości nie mogą być rozwiązywane bez orientacji duchowej".

Zob. też Papieski tekst ustanawiający światowy dzień modlitw o ochronę świata stworzonego
Polecamy też orędzie z r. 2018